Όλοι, πάντως, απ’ όποια σκοπιά κι’ αν προσεγγίζουν το θέμα, συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι ο Χριστιανισμός προσέφερε στον άνθρωπο ένα μοναδικό πρότυπο ηθικής τελειότητας, ενσαρκωμένο στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, το ηθικό μεγαλείο και τις υψηλές διαδαχές του Οποίου δεν μπόρεσε, ούτε θα μπορέσει κανείς, όχι να ξεπεράσει, αλλ’ ούτε καν να προσεγγίσει...
Εκτός, όμως, από τις ηθικές αρχές και τα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς και συνύπαρξης, ο Χριστιανισμός προσέφερε και τη μοναδικά πειστική απάντηση στο υπαρξιακό ερώτημα και αγωνία του ανθρώπου, λύνοντας το αίνιγμα του θανάτου, αφού κατήργησε το θάνατο με το θάνατο του Ιδρυτή του.
Είναι γεγονός ότι πολλοί, πριν και μετά, επιχείρησαν και επιχειρούν να «ξορκίσουν» το κακό και να διώξουν μακριά το φόβο του θανάτου! Μάταια, όμως....Γιατί, μόνο Εκείνος αναστήθηκε!
Αλλά, εμείς εξακολουθούμε να φοβόμαστε το θάνατο... Ἴσως, γιατί προσεγγίζουμε το γεγονός της Ανάστασης με τη λογική... Αλλά, ο Αριστοτελικός λόγος, σαν σκέψη και σαν έκφραση, δεν μπορεί να αναπληρώσει την πνευματική διεργασία της καρδιάς, που είναι το όργανο προσπέλασης στην αλήθεια της Ανάστασης!
Ανάσταση πρωτίστως σημαίνει την απελευθέρωση του ανθρώπου από την αγωνία του βιολογικού θανάτου, χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει ότι «η Εκκλησία είναι ένα club για ὀργανωμένα μεταθανάτια ταξίδια πρώτης θέσης», όπως με το χαριτωμένο χιούμορ του έγραψε ο Ολιβιέ Κλεμάν...
Προσφέρει όραμα ζωής, που πηγάζει από τον κενό Τάφο και περιλαμβάνει όλες τις απαντήσεις στις σύγχρονες ριζοσπαστικές διακηρύξεις και αιτήματα των λαών.
Μέσο πραγμάτωσης αυτού του οράματος είναι η αγάπη, η οποία, κατά τόν Μάξιμο τον Ομολογητή «εις απείρους αιώνας τα υπεραπείρω υπερηνωμένη και αεί υπεραύξουσα διαμένει»!
Αν θέλουμε, για παράδειγμα, να δώσουμε τό στίγμα στην έννοια του πλέον απελευθερωτικού μανιφέστου ενάντια στο ρατσισμό, τη δουλεία και την καταπίεση, τότε δεν έχουμε παρά να προσέξουμε το ρήμα του Αποστόλου Παύλου «ουκ ένι Ιουδαίος, ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ή ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού» στό οποίο θα βρούμε το αιώνιο μήνυμα ενότητας των λαών και ισότητας των ανθρώπων.
Βιώνοντας την προσωπική μας ανάσταση, μέσα από τη συμμετοχή μας στην Ανάσταση του Χριστού, απελευθερωμένοι από τον αρχέγονο φόβο του θανάτου και με την ελπίδα της κοινής ανάστασης, μπορούμε με βεβαιότητα να οραματιζόμαστε το ξημέρωμα μιας καινούριας μέρας για τον πλανήτη μας!
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
