Είναι πολύ συγκινητικό και εξόχως διδακτικό για όλους τους Κληρικούς το γεγονός ότι ο απλοϊκός αυτός Ιερέας, που δεν είχε φοιτήσει σε Θεολογική Σχολή, ούτε είχε σπουδάσει σε Εκκλησιαστική Σχολή, γνώριζε ότι η ενότητα της Εκκλησίας ευρίσκεται μέσα στη Μυστηριακή ενότητα του Επισκόπου με τους Πρεσβυτέρους, διά του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.»
Η ταφή του αείμνηστου φιλομόναχου Πρωτοπρεσβυτέρου έγινε στον αύλιο χώρο του Κοιμητηρίου του «Φωτοδότη» της Ιεράς Μονής Παναχράντου, την οποία ιδιαιτέρως ευλαβείτο και προς την οποία, όποτε μπορούσε, προσέφερε ανιδιοτελώς και προθύμως τις υπηρεσίες του, συνεπικουρών το έργο των Παναχραντινών Πατέρων.
Μετά την εξόδιο ακολουθία, ο Σεβασμιώτατος έπλευσε με σκάφος στη Σύρο, προκειμένου το απόγευμα να χοροστατήσει στον πανηγυρικό Εσπερινό στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου Ερμουπόλεως.