Ο Σεβασμιώτατος με λόγους συγκινητικούς ευχαρίστησε τον ιερό κλήρο και το λαό για την συμπαράστασή του στο έργο της Ιεράς Μητροπόλεως και μεταξύ άλλων είπε απευθυνόμενος προς τους εκκλησιαζομένους:
«Προσεύχομαι ιδιαίτερα σήμερα για τις ψυχές, του μακαριστού προκατόχου μου Δωροθέου Α’, που με εισήγαγε στην Ιερωσύνη, και του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, που με την καθοριστική απόφασή του, και την ψήφο της Ιεραρχίας, με εισήγαγε στην Αρχιερωσύνη· η ημέρα αυτή είναι για μένα ημέρα ευθύνης, πρώτα γιατί δεν πρέπει να ευρεθώ αναπολόγητος ενώπιον του Θεού, και δεύτερον γιατί δεν πρέπει να υπολειφθώ στο μεγάλο και βαρύ έργο της οικοδομής του σωτηρίου Ευαγγελικού λόγου, στις ψυχές σας! Στα πρόσωπα των εδώ παρισταμένων αδελφών συμπρεσβυτέρων αναγνωρίζω τα πρόσωπα και των άλλων κληρικών, που διακονούν εύορκα και ευσυνείδητα τα ιερά θυσιαστήρια των ναών, των νησιών της Μητροπόλεώς μας, και στα δικά σας πρόσωπα αναγνωρίζω τα πρόσωπα όλου του λαού της Μητροπόλεώς μας, ενός λαού πολιτισμένου, ευγενούς, φιλευσεβούς και φιλαγίου, που αγαπά και σέβεται τις παραδόσεις του και την Εκκλησία και στηρίζει τον Επίσκοπο και την τοπική μας Ιερά Μητρόπολη στο πολυσχιδές ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο της. Σας παρακαλώ να προσεύχεσθε πάντα για μένα!»
Εν συνεχεία χειροθέτησε Πρωτοπρεσβύτερο τον Εφημέριο της ολιγανθρώπου ενορίας Πλατειών, Οικονόμο Κωνσταντίνο Δελλατόλα.
Μετά την διανομή του Αντιδώρου ο Σεβασμιώτατος συνοδευόμενος από τον Αρχιερατικό Επίτροπο, τον Δήμαρχο και Αντιδήμαρχο Τήνου, μετέβη στο χωριό Καρυά και στον εκεί εορτάζοντα ενοριακό Ναό του Αγίου Ελευθερίου όπου ετέλεσε την Αρτοκλασία και εκήρυξε.
Σεβαστοί Πατέρες,
κ. Δήμαρχε,
κ. Αντιπρόεδρε του ΠΙΙΕΤ,
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
Σήμερα, και στα δώδεκα νησιά της Παναγιοφρουρήτου Μητροπόλεώς μας, Κλήρος και Λαός, εν ενί στόματι και μια καρδία, Σεβασμιώτατε Δέσποτα και Πατέρα μας, με την συμπλήρωση δεκαετίας από τη μέρα εκείνη τη λαμπρή, σαν σήμερα ήταν, του Αγίου Ελευθερίου η εορτή, όταν, από τη χαριτοδότιδα δεξιά του μακαριστού και μεγάλου εκείνου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστοδούλου και ψήφοις κανονικαίς της Σεπτής Ιεραρχίας, ελάβετε το της Αρχιερωσύνης σφράγισμα, αναφωνούμε ομοθυμαδόν το εις Πολλά έτη Δέσποτα.
Σεβασμιώτατε,
Η Πρόνοια του Παντοδύναμου Θεού μας έδωσε ένα ευλογημένο Επίσκοπο, έναν Επίσκοπο της αγάπης, της ενότητας, της συνδιαλλαγής, της έμπρακτης φιλανθρωπίας, της μακροθυμίας, της ανεξικακίας, της διαρκούς και ανύστακτης φροντίδας για το ποίμνιό του, ένα ακαταπόνητο σπορέα του Λόγου του Θεού, που διασχίζει στεριά, θάλασσα και ουρανό, για να βρεθεί κοντά στο λαό και του μικρότερου νησιού και της πλέον ολιγάνθρωπης Ενορίας…Ένα αληθινό Επίσκοπο του Χριστού, ο Οποίος, εν τω προσώπω σας «επεσκέψατο τον λαόν αυτού».
Η δεκαετία, που επακολούθησε μετά τη Χειροτονία Σας σε ᾿Επίσκοπο, ἐπιβεβαίωσε τοῦ λόγου μου τὸ ἀσφαλές.
Ο Κύριος τοῦ ᾿Αμπελῶνος, σᾶς ἐνεπιστεύθη ἕναν πνευματικὸ ᾿Αγρὸ με πολλές δυσκολίες λόγω του πολυνησιακού του χαρακτήρα. Παρὰ ταῦτα, ἡ κατὰ Θεὸν καλλιέργεια καὶ ἡ ἄρδευσή του μὲ τὰ ρεῖθρα τῆς Χάριτος διευρύνεται ἀδιάκοπα: ἡ μέριμνά Σας εἶναι ἀνύστακτη, οἱ προσπάθειές Σας ἀκάματες, οἱ θυσίες Σας ἀδιάλειπτες, καὶ πρὸ πάντων: ἡ εὔσπλαγχνος διάθεσή Σας ἀνεξάντλητη.
Εἶναι γνωστὸ σὲ ὅσους ἐντρυφοῦν στὴν ἁγιασμένη Παράδοσή μας, ὅτι μεταξὺ τῶν χαρισμάτων, τὰ ὁποῖα κοσμοῦν ἕναν πνευματικὸ Πατέρα τῆς ᾿Εκκλησίας, κυριαρχεῖ τὸ ἔλεος, ἡ εὐσπλαγχνία. Οἱ ῞Αγιοι μᾶς διαβεβαιώνουν, ὅτι ὁποιοδήποτε ἔργο-κόπος-ἀρετὴ-ἄσκηση, ποὺ δὲν συνοδεύεται ἀπὸ ἔλεος, ποὺ δὲν διαποτίζεται ἀπὸ τὴν εὐσπλαγχνία, εἶναι μάταιο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
᾿Ακριβῶς γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ἡ εὐσπλαγχνία πρέπει νὰ βαραίνη πάντοτε στὴν ζυγαριά μας, ὥς τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ αἰσθανθοῦμε μέσα μας τὴν εὐσπλαγχνία ποὺ ἔχει ὁ Θεὸς γιὰ τὸν κόσμο.
῾Ως πνευματικὰ τέκνα Σας, αἰσθανόμεθα ἰδιαίτερα εὐνοημένοι καὶ εὐλογημένοι, ἐξ αἰτίας μάλιστα τοῦ χαρίσματός Σας αὐτοῦ.
Κατὰ τὴν δεκαετῆ Διακονία Σας, δὲν ὑπήρξατε μόνο ὁ Διδάσκαλος ποὺ διδάσκει, ἀλλὰ πρωτίστως καὶ κυρίως ὁ εὔσπλαγχνος Πατέρας, ὁ ὁποῖος ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ γεννᾶ κατὰ Θεὸν τέκνα καὶ τα σφραγίζει μὲ τὴν εὐσπλαγχνία.
῎Αν ὁ πνευματικὸς Πατέρας, ὅπως μᾶς διδάσκουν οἱ ῞Αγιοι, εἶναι ὁ «θεματοφύλακας τῆς θείας Φιλανθρωπίας» καὶ σφραγίζει τὰ τέκνα του μὲ τὴν εὐσπλαγχνία, τότε ὁμολογουμένως ἡ προσφορά του στὸν κόσμο, στὸν ἄνθρωπο, εἶναι ἀνεκτίμητη· διότι δὲν ὁμιλεῖ ἁπλῶς περὶ Θεοῦ, ἀλλὰ ἐνσαρκώνει τὸν Θεό, δηλαδὴ στὸ πρόσωπό του ἀποκαλύπτεται ὁ Θεός, ὁ ῾Οποῖος ἔγινε ἄνθρωπος ὄχι γιὰ νὰ κρίνη τὸν κόσμο, ἀλλὰ γιὰ νὰ θεραπεύσει τὸ μέγα τραῦμα καὶ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο.
Γι’ αυτό και τούτη τη μέρα η μνήμη μας στρέφεται δέκα χρόνια πίσω, μεταφέρεται στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, ξαναζεί τη μεγαλειώδη τελετή της χειροτονίας σας και ξαναβλέπει το ιλαρό πρόσωπο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου καθώς σας προχειρίζει σε Επίσκοπο.
Στα αυτιά μας εκκωφαντικό ωσαννά αντηχεί το μυριόστομο «ΑΞΙΟΣ».
Από τα μάτια μας αναβλύζουν και πάλι δάκρυα χαράς.
Και η καρδιά μας ανοίγει διάπλατα τις πύλες της για να ενθρονιστείτε στο θρόνο της αγάπης της.
Σεβασμιώτατε,
Πλοίο η Εκκλησία μας και σεις ο Καπετάνιος… Στα 10 χρόνια, που πέρασαν, πολλές φορτούνες και θύελλες αντιμετωπίσατε, πολλούς σκοπέλους ξεπεράσατε, πολλές πίκρες δοκιμάσατε…
Ρίξτε, όμως, ένα βλέμμα γύρω σας και κοιτάξτε τον ιερό κλήρο και το λαό σας, που σας περιβάλλουν με αγάπη, άδολη και ανυπόκριτη… Και, είμαι βέβαιος ότι, βλέποντας αυτή την αγάπη, θα πείτε: «Γι’ αυτό τον ιερό κλήρο και το λαό ό,τι κι’ αν κάνω είναι λίγο», και αμέσως όλες οι πίκρες σε γλυκύτητα θα μεταποιηθούν.
Αυτή ακριβώς η γλυκύτητα ας χαρακτηρίζει πάντα τη μορφή σας, ας αναπαύει την ψυχή σας, ας διέπει τη ζωή σας και ας χαρακτηρίζει τη διακονία σας σε όποιο πόστο κι’ αν κληθείτε!
Εμεις, κεχριαίοι και ταπεινοί, με τη φλόγα της αγάπης μας ανάβουμε το θυμιατήρι της ψυχής μας και θερμή προς τη Μεγαλόχαρη αναπέμπουμε ευχή:
Νὰ Σᾶς καμαρώνουμε ἐπὶ ἔτη ως της θάλασσας τα κύματα πολλά ἀκμαῖο και υγιή, πλήρη Χάριτος καὶ παρηγορίας, ἔμψυχη εἰκόνα τῆς θείας εὐσπλαγχνίας, γιὰ νὰ οἰκοδομείται ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ δοξάζεται τὸ ῎Ονομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. ᾿Αμήν!
