Ὁ Φιλάρετος ᾿Ιωαννίδης γεννήθηκε στό χωριό Μουρατζαῖοι τῆς Σάμου, τό 1886. Σέ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν πῆγε στό ῞Αγιον ῎Ορος καί συγκεκριμένα στή Μονή Βατοπεδίου. Σπούδασε στό Σχολαρχεῖο τῆς Μονῆς, στήν ᾿Αθωνιάδα Σχολή, στή Μεγάλη Σχολή τοῦ Γένους στήν Κωσταντινούπολη, στό Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου καί στή συνέχεια στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν. Παράλληλα παρηκολούθησε μαθήματα στή Νομική Σχολή. Τό 1919 μετέβη, ὡς ὑπότροφος τοῦ Γενικοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Ταμείου, στήν ᾿Αμερική γιά εὐρύτερες σπουδές, ἀπ᾿ ὅπου καί ἀπέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα ἀπό τό Πανεπιστήμιο του Γουϊσκόνσιν, μέ εἰδίκευση στήν ποιμαντική, κοινωνιολογία καί τήν ἐσωτερική ἱεραποστολή. ῾Ως κληρικός ὑπηρέτησε στήν πολιτεία τοῦ ῾Αγίου Φραγκίσκου καί διετέλεσε διευθυντής στό Σεμινάριο ῞Αγιος ᾿Αθανάσιος. ᾿Εξελέγη καί χειροτονήθηκε στήν ᾿Αμερική ᾿Επίσκοπος Σικάγου ἀπό τήν Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τήν 1η Μαΐου τοῦ 1923, ἀναλαμβάνοντας καί τά καθήκοντα τοποτηρητοῦ τῆς ᾿Επισκοπῆς τοῦ ῾Αγίου Φραγκίσκου. Τό 1930 ἐξελέγη Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου, ῎Ανδρου, Κέας καί Μήλου, περιοχή πού διαποίμανε μέχρι τό 1960, ὅτε παραιτήθηκε λόγῳ προβλημάτων ὑγείας. Κατά τήν ἐποχή τοῦ πολέμου καί τῆς κατοχῆς ἀνέπτυξε μεγάλη φιλανθρωπική καί ἱεραποστολική δράση. ῾Υπῆρξε ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τῆς ἱδρύσεως τοῦ Κοινοφελοῦς ᾿Οργανισμοῦ Κυκλάδων Νήσων καί ἄλλων φιλανθρωπικῶν σωματείων. ᾿Ανήγειρε τόν Ναό τοῦ ῾Αγίου Δημητρίου καί ἐφρόντισε διά τή χειροτονία καλῶν κληρικῶν καί τήν ἐν γένει πνευματική καλλιέργεια τοῦ λαοῦ. Κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ τήν 8η ᾿Ιουνίου τοῦ 1961.