Email: imsyrou@gmail.com, website: https://imsyrou.gr
Τηλέφωνο: +30 22810-82582, Φαξ : +30 22810-81553
Σεβασμιώτατοι και Θεοτίμητοι Αδελφοί Συνεπίσκοποι,Λήμνου κ. Ιερόθεε και Φθιώτιδος κ. Νικόλαε,
Πανοσιώτατοι και Αιδεσιμώτατοι Πατέρες από τη Σύρο, την Τήνο, τη Μύκονο, την Κέα και τη Σίφνο,
Αξιότιμοι του Δήμου και της Περιφερείας μας Ταγοί,
Αξιότιμοι κ.κ. Δήμαρχοι Σύρου-Ερμούπολης,κ. Ιωάννη Δεκαβάλλα, Τήνου, κ. Παναγιώτη Κροντηρά και Μυκόνου,κ. Γεώργιε Κουσαθανά-Μέγα
Ένδοξοι Εκπρόσωποι του Στρατού, του Ναυτικού, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και της Αστυνομίας Σύρου,
Αξιότιμε Περιφερειακέ Διευθυντή του Λιμενικού Σώματος, κ. Ν. Σκευοφύλακα,
Ένδοξε Διοικητή του Τάγματος Εθνοφυλακής Σύρου, κ.Γ. Τσάπρα,
Ένδοξοι κ.κ. Λιμενάρχες της Τήνου, κ. Βασίλειε Αποστολόπουλε, και της Μυκόνου, κ. Νικόλαε Ζιγούρη,
Αξιότιμε κ. Αντιπρόεδρε της Διοικούσης το ΠΙΙΕΤ Επιτροπής και αγαπητοί Συνεπίτροποι,
Οσιωτάτη Ηγουμένη της Ι. Μονής Αγίας Βαρβάρας,
Αξιότιμε επί τιμή Νομάρχη κ. Δημ. Μπάιλα
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε της Στέγης Ευγηρίας του ΠΙΙΕΤ
Αξιότιμοι κ.κ. Πρόεδροι του Εργατικού Κέντρου, του Συλλόγου Συνταξιούχων ΙΚΑ, των εργαζομένων του Νεωρίου και του Σούπερ Μάρκετ Νεωρίου
Ερίτιμος Πολιτευτή των Κυκλαδων κα Μονογιού
Εκλεκτοί του Μακαριστού Ιεράρχη οικογενείς,
Λαέ του Θεού ηγαπημένε, από τη Σύρο, αλλά και από την Τήνο και τη Μύκονο, που ζεύξατε, σήμερα, με την αγάπη σας τα τρία αυτά νησιά και πραγματοποιήσατε την ιερή αυτή αποδημία,με τη συνέργεια των Επιτρόπων μας Τήνου, Πρωτοπρ. Γεωργίου Φανερού, και Μυκόνου, Πρωτοπρ. Βασιλείου Τζανιδάκη, και του Πρωθιερέως του Μητροπολιτικού Ναού Μυκόνου και Διευθυντού των Κατηχητικών μας Σχολείων, Πρωτοπρ. Πέτρου Μαραγκού, τους οποίους και θερμά ευχαριστούμε!
Όπως οφειλετικά ευχαριστούμε για τη συμβολή τους στην επιτυχία της σημερινής εκδήλωσης τον Αντιδήμαρχο Σύρου-Ερμούπολης κ. Πέτρο Μώτο και τους Υπαλλήλους καθαριότητος του Δήμου μας, τα Μέλη της Δημοτικής Φιλαρμονικής, το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Πολιτισμού - Αθλητισμού Σύρου, το ιστορικό Λύκειο Ελληνίδων Σύρου, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων Σύρου, το Βυζαντινό Χορό των Ιεροψαλτών και τη Χορωδία του Ιερού Ναού του Πολιούχου της Σύρου Αγίου Νικολάου,τους Εφημέριους του Μητροπολιτικού μας Ναού και τους Αιδεσιμολογιωτάτους Πρωτοπρεσβυτέρους Εμμανουήλ Συρίγο και Αντώνιο Βελούδιο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αναφωνών, με συνοχή καρδίας και συναίσθηση της αναξιότητάς μου, καλούμαι να συμπυκνώσω σε λίγα λόγια και να αποτυπώσω με λίγες λέξεις τη ζωή ενός Εκκλησιαστικού ανδρός, τον οποίο με σεβασμό και αγάπη έως τέλους διηκόνησα και έζησα κοντά του στιγμές με ανάμεικτα συναισθήματα ζυμωμένες και ανεξίτηλα στην προσωπική μου ζωή χαραγμένες στιγμές χαράς και αγωνίας, του αειμνήστου, δηλονότι, Προκατόχου και Πνευματικού μας Πατέρα και λαοφιλούς Ποιμενάρχη, του Μακαριστού Μητροπολίτη Σύρου Δωροθέου Α' (Στέκα) του Μυκονίου, για τη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του οποίου «άπας λόγος ηττάται»...
Στην Παύλειο εντολή, όμως, στοιχούντες, «μνημονεύετε των ηγουμένων υμών», οφειλετικώς και καθηκόντως μνημονεύομεν, ενθυμούμεθα σήμερα, 77 χρόνια από την Εύρεση της Θαυματουργού Εικόνος του Αγίου Δημητρίου στην Ερμούπολη, και τον αοίδιμο “Ηγούμενο” και Προκάτοχό μας, Μητροπολίτη Δωρόθεο, η μνήμη του οποίου παραμένει στη θύμηση του λαού αναξάλειπτη και ζωντανή, 12 χρόνια μετά την οσιακή του κοίμηση, παραμονή του Δεκαπενταύγουστου 2001, ημέρα κατά την οποία ο απορφανισθείς λαός σαν αληθινό πατέρα του τον θρήνησε και τον έκλαυσε.Θρήνησε και έκλαυσε γιατί στερήθηκε ένα Ποιμένα, που τον διέκρινε η απλότητα, η ειλικρίνεια, ο παιδικός αυθορμητισμός και, πάνω απ` όλα, η αγάπη και η συγκαταβατικότητα.
Γιατί στερήθηκε ένα γνήσιο Πατέρα, που στάθηκε πάντα κοντά του, τον στήριξε, τον βοήθησε, για τον οποίο τα πάντα τοις πάσι γέγονε και υπέρ του οποίου την ψυχήν αυτού έθετε, και σε περίοδο Κατοχής και σε χρόνια δικατορίας και σε εποχές δημοκρατίας!
Ήταν τα μαύρα χρόνια της Κατοχής, όταν ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Τουρλιανής, έθετε πρώτο το όνομά του στον κατάλογο των προς εκτέλεση Ανωμεριτών, ως αντίποινα των Γερμανών κατακτητών σε σαμποτάζ, που είχε γίνει σε βαρέλι πετρελαίου στην παραλία της Φτελιάς, με μια τόλμη, αληθινά χριστομίμητη, που κέρδισε το θαυμασμό των Γερμανών, ο οποίος μεταφράστηκε σε σωτηρία των συντοπιτών του.
Και ως Επίσκοπος, πλέον, στα χρόνια της δικτατορίας, άπλωνε τις φτερούγες της αγάπης του για να αγκαλιάσουν, να παραμυθήσουν και να στηρίξουν τα φυλακισμένα και εκτοπισμένα στη Γυάρο και Φολέγανδρο πρόβατά του, χωρίς να υπολογίζει προειδοποιήσεις και απειλές...
Αλλά και σε εποχή Δημοκρατίας, όταν τα ΜΑΤ ήρθαν στη Σύρα να καταπνίξουν τις αντιδράσεις του λαού για την αναστολή λειτουργίας του ΝΕΩΡΙΟΥ, και πάλι βρέθηκε κοντά στους δοκιμαζόμενους και απειλούμενους από την ανεργία Συριανούς, και τα ράσα του έγιναν ασπίδα προστασίας και σωτηρίας τους, μπροστά στο άγαλμα του Μιαούλη, στην πλατεία της Ερμούπολης.
Τέτοιος ήταν ο σήμερα καθηκόντως, αλλ' ελαχίστως τιμώμενος Πατέρας μας!
Άνθρωπος αγάπης, άνθρωπος αγώνα, άνθρωπος νίκης! Άνθρωπος, που διετήρησε ανόθευτο το Μυκονιάτικο αυθορμητισμό του και την απλότητα, όσο ψηλά και αν ανέβηκε, έστω κι’ αν πολλές φορές γι’ αυτές τις αρετές παρεξηγήθηκε.
Αγάπησε τους πάντες με το δικό του τρόπο και αγωνίστηκε γι’ αυτούς, ιδιαίτερα για τους νέους και τους Γέροντες, στους οποίους πρόσφερε, λήθης εμπόδια της μνήμης του, το Μαθητικό Οικοτροφείο στην Ερμούπολη, στο οποίο διέμειναν εκατοντάδες μαθητές των νησιών μας για να φοιτήσουν στα Σχολεία της Σύρου, όπου σήμερα στεγάζονται οι Αστυνομικές Υπηρεσίες, τον Οίκο Ευγηρίας Αγίου Ιωάννου στα Τάλαντα, όπου 30 χρόνια τώρα περιθάλπονται, γέροντες και γερόντισσες, πτωχοί και ανέστιοι, και την κορωνίδα όλων, την εξαώροφη Φοιτητική Εστία στην Αθήνα, η οποία φιλοξενεί και στην οποία βρίσκουν καταφύγιο από τις δύσκολες συνθήκες της πρωτεύουσας, φοιτητές και σπουδαστές από τα νησιά,την υπόλοιπη Ελλάδα και από ομόδοξες, και όχι μόνο,χώρες του Εξωτερικού.
Αλλά και τους εξ αίματος και αγχιστείας οικογενείς του αγάπησε και γι’ αυτούς μερίμνησε, έχαιρε με την πρόοδό τους και με όλες του τις δυνάμεις προσωπικά τον καθένα τους στήριξε.
Τώρα συναυλίζεται στην αιωνιότητα με τους γονείς του Αντώνιο και Μαρουλίτσα, που δεν γνώρισε, καθώς τους στερήθηκε παιδί τριών ετών, αλλά και με τους κατά σάρκα αδελφούς του Ειρήνη, Μαρία και Φλώριο, με τους οποίους μοιράστηκε τις δυσκολίες του πολέμου και της Κατοχής, αλλά και τις χαρές των κατοπινών χρόνων.
Ως Ιεράρχης, επί 36 χρόνια, δεν εφείσθη κόπων και μόχθων, μη κηδόμενος ούτε του ψύχους το χειμώνα, ούτε του καυσωνος το θέρος,περιοδεύων τα νησιά της Μητροπόλεως, λειτουργών, κηρύττων κι ενισχύων το λαό του Θεού. Διοίκησε με σύνεση την Ιερά Μητρόπολη, διαφύλαξε και με φρόνηση προστάτεψε τα δίκαια της Εκκλησίας και ιδιαίτερα των Μοναστηριών, την περιουσία των οποίων, όταν απειλούνταν από τον λεγόμενο τότε «Νόμο Τρίτση», απτόητος διέσωσε, και πρόσφερε στην Εκκλησία πλήθος καλών καλών Κληρικών-γεωργών του πνευματικού Αμπελώνος, πολλοί από τους οποίους σήμερα προσήλθαν να καταθέσουν τα άνθη της ευγνωμοσύνης τους και να αντιπελαργήσουν στην αγάπη του.
Μεταξύ αυτών και τρεις Επισκόπους:
Εν πρώτοις, τον σήμερα συνευχόμενο και συνιερουργούντα σεβαστό μας συντοπίτη αδελφό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο, τον Τήνιο, η θεοφιλής και σε κάθε τομέα, ποιμαντικό, κηρυκτικό, συγγραφικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό, καρποβριθής Αρχιερατεία του οποίου στη Φθιθώτιδα, είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους επιγενομένους.
Τον αγαπούσε ο Γέροντας και ο Νικόλαος ανταπέδιδε την αγάπη του με αισθήματα και εκδηλώσεις τιμής και σεβασμού και πρόθυμα πολλάκις τον στήριζε, συμμετέχων στις Λειτουργικές εκδηλώσεις του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου.
Η χαριτοδότιδα δεξιά του εισήγαγε στο ιερό Θυσιαστήριο και τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μπρανζαβίλ κ. Παντελεήμονα, τον Τήνιο, και την ελαχιστότητά μου, ο οποίος ηλεημένος από τον Θεό έλαβα το τίμιο προνόμιο, αλλά και το μέγα βάρος της ευθύνης, να τον διαδεχθώ.
Αλλά σήμερα, ανάμεσά μας, συνιεργός και κοινωνός της χαράς μας είναι και ο πολιός της ακριτικής Λήμνου Ιεράρχης κ. Ιερόθεος, ο οποίος συνεδέετο με τον Μακαριστό δια του χρυσού κρίκου της κοινής φιλίας με τον αοίδιμο Μητροπολίτη Κοζάνης κυρό Διονύσιο Ψαριανό, τον Άνδριο.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιερόθεος είναι ένας Ιεράρχης με πλούσιο ποιμαντικό και κοινωνικό έργο στη Λήμνο, οι θαλάσσιες αύρες της οποίας, διασχίζοντας το Αιγαίο κατασπάζονται τις ακτές των νησιών της Μητροπόλεώς μας, ο οποίος επί πτερύγων ανέμων φερόμενος βρίσκεται σήμερα στην τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του, δίπλα στις προτομές των μακαριστών προκατόχων του, Αλεξάνδρου, Αθανασίου και Φιλαρέτου, του Γέροντός του, που εκλέϊσαν τον Αρχιερατικό θρόνο της ναυσικλυτής Σύρου, τις οποίες ο ίδιος 27 Μαΐου 1979 εδείματο,μια προτομή, την οποία το πνευματικό του τέκνο και πολύτιμος συνεργάτης μας Αρχιμ. Δωρόθεος Γάγγος ευγνωμονών εχορήγησε και ο μαῒστορας της σμίλης, Τήνιος γλύπτης κ. Ιωάννης Καγιώργης εφιλοτέχνησε και η οποία, εντελώς απροσδόκητα, ατενίζει προς την αγαπημένη του Μύκονο, γιατί, είμαι βέβαιος,έτσι και εκείνος θα ήθελε.
Σε λίγο, δεν θα αποκαλύψουμε ένα έργο τέχνης, αλλ' ένα διαρκές προσκλητήριο μνήμης, μίμησης, ένα πραγματικό άγαλμα, που μιλά στην ψυχή μας, όπως δηλώνει και η ίδια η λέξη.
Διότι, σύμφωνα με το Λεξικό του Ησύχιου από την Αλεξάνδρεια άγαλμα είναι κάθε τι με το οποίο αγαλλόμεθα, κάτι που πλημμυρίζει την ψυχή μας με συναισθήματα χαράς και αγαλλίασης.
Αγαπητή Λειτουργική Σύναξη,Το μνημόσυνο αυτού «εις γενεάν και γενεάν»!
Η γη των Συρίων έως της δευτέρας και αδεκάστου Παρουσίας του Κυρίου μας, εν τάφω σμικρώ ξενοδοχεί «τον εν τη ακακία της καρδίας αυτού διαποιμάναντα τον λαό του Θεού» το μακαριστό Μητροπολίτη Δωρόθεο, διηνεκώς προς τον Αναστάντα Κύριο προσευχόμενο για την προστασία και την ενίσχυση των κατοίκων των δώδεκα νησιών της Μητροπολιτικής Επαρχίας της Σύρου, τους οποίους κυριολεκτικά ελάτρευε. στην αντιμετώπιση των δυσκολιών και των δεινών των παρόντων καιρών.Ας έχουμε την ευχή του!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!"
Μηνύματα προς την εκδήλωση απέστειλαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Θήρας κ. Επιφάνιος και Παροναξίας κ. Καλλίνικος, ο Επίσκοπος Καθολικών Σύρου κ. Φραγκίσκος, ο Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Τήνου κ. Νικόλαος και ο γηραιότερος Κληρικός της Μητροπόλεως και συντοπίτης του Μακαριστού, Πρωτοπρ. Γεώργιος Ζουγανέλης.