Η νέα στοά επικοινωνεί με την στοάν Α΄και ενδεχομένως διασώζει την μοναδικήν αρχικήν είσοδον των Κατακομβών, ταυτίζεται δ’ εν πολλοίς με το σχέδιον αποτυπώσεως του Bayet και διατηρεί στοιχεία υποβοηθούντα εις την ερμηνείαν της κατασκευής και της διακοσμήσεως των Κατακομβών της Μήλου.

Η εκσκαφή ήτο γαιώδης και εγένετο διά χειρών, άνευ μεταλλικών τινών εργαλείων, εις έκτασιν 6x6x4,5 μέτρων. Κατ’ αυτήν απεκαλύφθησαν κατώτατα στρώματα αρκοσολίων. Εις την δυτικήν πλευράν διαφαίνεται άνοιγμα, το οποίον οδηγεί εις νέαν αίθουσαν και υπάρχουν ενδείξεις της αρχικής εισόδου, σήμερον επιχωματωμένης.

Επί των πεσσών, διακρίνονται νεώτεραι επιγραφαί του 1903, της χρονολογίας μέχρι τήν οποίαν η αίθουσα ήτο επισκέψιμος. Παρετηρήθησαν, ωσαύτως, και τοιχογραφίαι, εις τάς οποίας κυριαρχεί το κόκκινον και κυανούν χρώμα, όπως ακριβώς και εις τας αιθούσας Α΄ και Β΄.

Κατά την άποψιν του κ. Πέννα, πρόκειται περί μιας νέας αιθούσης, η οποία διασώζει το μόνον αυθεντικόν τμήμα τής εισόδου των Κατακομβών.

Εις τον διάδρομον, απεκαλύφθη μονολιθική σαρκοφάγος, διαστάσεων 2x0,90x1 μέτρων, μεταξύ δ’ αυτής και του τοίχου, διαλαθόντα ως εκ τούτου της προσοχής των τυμβωρύχων, ευρέθησαν:

• Βορειοαφρικανική λυχνία, φέρουσα το Χριστόγραμμα, του 5^ου αι.
• Επτά παλαιοχριστιανικαί λυχνίαι, του 3^ου,4^ου, καί 5^ου αι.
• Όστρακα λυχνιών του 5^ου  αι.
• Υάλινα αγεία

Ως προκύπτει εκ των ανωτέρω, κατά τας διενεργηθείσας τους παρελθόντας μήνας Μάρτιον καί Απρίλιον ε.ε. ανασκαφάς, διά πρώτην φοράν,μετά την αποκάλυψίν  των, έχομεν ευρήματα εκ των Κατακομβών της Μήλου, τα οποία και προσδιορίζουν την χρονολογίαν αυτών, και επί πλέον σοβαράς ενδείξεις ότι αι δύο Αίθουσαι προεκτείνονται προς Νότον.